Odeon Mets

Kάθομαι στο Οντεόν στο Μέτς και αναρωτιέμαι γιατί το Μετς λέγεται έτσι. Και γιατί η Αθήνα παλιά λεγόταν «Αι Αθήναι»; Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να το φιλοσοφήσω λιγάκι. Παλιά ήταν πολλές; Τώρα είναι μία; Πόσες πόλεις είναι σήμερα; Και πόσες ήταν οι παλιές ; Το Μέτς είναι μιά άλλη πόλη μέσα στην πόλη μας, σίγουρα.

Το βλέπεις στον κόσμο που κάθεται στα διπλανά τραπεζάκια του καφενείου με τη μικρή σκηνή και το πιάνο της. Μαρμάρινα τα τραπεζάκια , χαλαροί Μετς- ιώτες στις φόρμες τους, μια κυρία διαβάζει μόνη της εφημερίδα καπνίζοντας νευρικά, φιλενάδες τα λένε. Στο μπαρ, οι φίλοι του μαγαζιού ατενίζουν. Ωραίες κουβέντες και φιλική διάθεση.

Αυτή είναι μια Αθήνα που δε βλέπεις συχνά, που δεν είναι ακριβώς «Αθήνα», αλλά ευτυχώς δε θυμίζει καμία άλλη πρωτεύουσα. Σαν , κατά κάποιο τρόπο , να έχει κάνει τους πολιτισμούς εργαλεία της.

Τελειώνω τον καφέ μου, και επιστρέφω γρήγορα στην πραγματικότητα. Η φιλοσοφία πρέπει να κρατάει 20 λεπτά. Κι άλλα 20 το περπάτημα για να ξυπνήσω!

|| Μάρκου Μουσούρου 19, Μετς
|| by Dida Dourida